ادامه:
گیریم که در نظر برخی افراد، نیل به چنین عنایاتی در انحصار دوستان و مقبولان آنان است و خود را کلیددار خزانه غیب می دانند، و نشر اینگونه وقایع را خرافه و منکر می خوانند، پس چرا خود و یا دوستانش به اشاعه و انتشار این ماجرا دست زده اند و یا منتشرکنندگان را نفی و نهی نکرده اند هراز چندگاهی به مناسبت های مختلف آن را به یاد می آورند؟
نکته مهم دیگری که بایستی بدان توجه کرد، این است که چه کسانی و به چه دلیل هرگاه صحبت از سیاست خارجی دولت نهم می شود، این مسئله را متذکر می شوند و به صورت صفر و یک خواستار پاسخ به این شبهه هستند و جواب مطلوب خود به ان را تعیین کننده میزان صداقت و حقانیت احمدی نژاد عنوان می کنند.
البته آقای کروبی و آقای موسوی و امثال ایشان، به دلایل مختلف، در برابر ملت متدین ایران از سؤال درباره علت ذکرنام امام زمان(عج) در سازمان ملل و ژنو پروا می کنند، ولی گویا ناخرسندی از توفیق این رویکرد مؤمنانه و مخلصانه، آنان را واداشته است با تظاهر به ادب و متانت و مقابله با ریاکاری، نسبت به رئیس جمهور عاشق امام زمان(عج) و شیفته اهل بیت علیهم السلام اهانت و هتاکی کنند و با قیافه حق به جانب و نگاه عاقل اندر سفیه در حالی که خود، تمام مقدسات دین و انقلاب را به ابزار عوامفریبی انتخاباتی بدل ساخته?اند، احمدی نژاد مظلوم را در حقیقت، به جرم فساد ستیزی اباذری و حق طلبی مالک اشتری و وفاداری جانانه?اش به علی زمان، به خرافه و ریا متهم سازند و صداقتش را با بی?صداقتی و دروغ پردازی انکار کنند. طرفه آن که اباذر نیز که کمال صداقت و راستی و راستگویی اش مزین مؤید به گواهی پیامبر اعظم(ص) بود، در مسلخ غوغاگری عثمانیان، دروغگو و کذاب نامیده می شد تا کلام و قیامش علیه زراندوزان و غاصبان بیت المال، مخدوش شود.
